اهمیت رنگ مایع خوراکی طبیعی
رنگ مایع خوراکی طبیعی برای اجتناب از مضرات رنگ پودری مصنوعی وارد بازار شد. افراد ترجیح میدهند که در میان این همه غذای فراوری شده، از رنگهای طبیعی غذایی در صورت امکان استفاده کنند.
آیا آب سیاه مینوشید؟ پپسی بیرنگ چطور؟ کره صورتی یا کچاپ سبز چطور؟ باور کنید یا نه این محصولات در واقع وجود داشتهاند. اما دلیلی وجود دارد که این مدهای غذایی دوام نیاورد.
ارتباط رنگ و طعم
مصرفکنندگان ترجیح میدهند که رنگ غذا با طعم آن مطابقت داشته باشد. مردم رنگهای خاصی را با طعمهای خاصی مرتبط میکنند و رنگ غذا میتواند بر طعم درک شده در هر چیزی از آبنبات گرفته تا نوشیدنی تأثیر بگذارد.
ارتباط بین رنگ و طعم منطقی است. از آنجایی که پرتقال نارنجی است، انتظار داریم نوشیدنیهای نارنجیرنگ با طعم پرتقال باشند. نوشیدنیهای قرمز باید طعم گیلاس داشته باشند و نوشیدنیهای بنفش باید طعم انگور داشته باشند.
هدف از افزودن رنگ
گاهی اوقات هدف از افزودن رنگ مایع خوراکی طبیعی، شبیهسازی رنگی است که مصرفکننده آن را طبیعی بداند، مانند افزودن رنگ قرمز به گیلاسهای گلاسه (که در غیر این صورت بژ میشد)، اما گاهی اوقات برای اثرگذاری است، مانند سس کچاپ سبز که هاینز در سال 2000 عرضه کرد.
افزودنیهای رنگی به دلایل زیادی در غذاها استفاده میشود از جمله:
برای اینکه غذا جذابتر و اشتهاآورتر شود؛
برای جبران کاهش رنگ به دلیل قرار گرفتن در معرض نور، هوا، درجه حرارت شدید، رطوبت و شرایط نگهداری؛
تغییرات طبیعی رنگ را اصلاح کند؛
تقویت رنگهایی که به طور طبیعی وجود دارند؛
به غذاهای بیرنگ، رنگ بدهد.